
Steeds meer (professionele) beleggers zoeken naar manieren om duurzaam te beleggen. Dit heeft geleid tot een flinke stijging van duurzame indices, beleggingsfondsen en ETF’s. Een ander initiatief dat de laatste jaren aan een opmars bezig is zijn groene obligaties. In dit artikel nemen we deze relatief nieuwe belegging onder de loep.
Een groene obligatie (‘Green Bond’ in het Engels) is een obligatie waarmee milieuvriendelijke projecten worden gefinancierd. Qua structuur is een groene obligatie hetzelfde als een normale obligatie. De prijsvorming is hetzelfde en ze worden op de reguliere manier via de beurs verhandeld. Beleggen in groene obligaties valt onder de categorie impact beleggen.
Groene obligaties worden uitgegeven door:
De eerste groene obligatie werd in 2007 gelanceerd door de European Investment Bank (EIB). De uitgifte van groene obligaties groeide in de jaren daaropvolgend gestaag. In 2013 hebben bedrijven deze markt ook ontdekt en is hun marktaandeel sterk toegenomen. In 2016 was Polen het eerste land dat een groene obligatie uitgaf.
Tot op heden is er geen gestandaardiseerde definitie van een Green Bond. De financiële sector heeft zelf initiatief genomen om tot een heldere definitie te komen. De International Capital Markets Association (ICMA) heeft hiervoor de zogenaamde Green Bond Principles (GBP) opgesteld. Hierin zijn vrijwillige richtlijnen opgenomen waaraan de uitgifte van een Green Bond moet voldoen.
Sinds kort bieden een aantal organisaties aan om groene obligaties te verifiëren. Een uitgevende partij kan laten controleren of hun groene obligatie voldoet aan de richtlijnen van de GBP.
De GBP bestaat uit vier kerncomponenten.
De richtlijnen van de GBP zijn vrijwillig. Wie een groene obligatie uitgeeft is niet verplicht om zich hieraan te houden. Het risico bestaat dus dat groene obligaties worden uitgegeven, zonder dat hiermee duurzame projecten worden gefinancierd. Dit word ook wel ‘green washing’ genoemd. Het is de taak van een vermogensbeheerder of beleggingsfonds om te beoordelen welke groene obligaties wel of niet duurzaam genoeg zijn.
Met de uitgifte van een groene obligatie kan een uitgevende instelling onderstrepen dat zij graag duurzaam willen ondernemen. Met de opbrengst worden milieuvriendelijke projecten gefinancierd. Dit spreekt een specifieke groep beleggers aan die graag duurzaam willen investeren.
Door te beleggen in een groene obligatie weet je dat jouw investering wordt gebruikt voor duurzame projecten. Je draagt hiermee zelf bij aan een duurzamere wereld.
Binnen het universum van groene obligaties is Europa sterk overwogen. In Frankrijk gevestigde overheden en bedrijven geven de meeste groene obligaties uit. Ook Nederland en Duitsland staan in de top 5. In Nederland hebben de Nederlandse Waterschapsbank, ING Bank en ABN AMRO één of meerdere groene obligaties uitgegeven. Landen buiten de Europese Unie waarin groene obligaties worden uitgeven zijn bijvoorbeeld de VS, Canada, China en Australië.
De markt voor groene obligaties wordt steeds meer volwassen. In 2014 zijn de eerste groene obligatie-indices opgesteld. Onderstaand worden de vijf belangrijkste benoemd. Elke index hanteert zijn eigen criteria, meestal op basis van de GBP.
Groene obligaties laten zich het beste vergelijken met aggregate benchmarks zoals de Bloomberg Barclays Euro Aggregate Index. Het universum van Europese groene obligaties bestaat namelijk net als de Euro Aggregate benchmark uit staatsobligaties, staatsgerelateerde obligaties en bedrijfsobligaties.
Iedere dag vertrouwen duizenden beleggers uit heel Nederland op Axento. Ontvang onze brochure of open vandaag nog een rekening en laat je geld professioneel beleggen. Eenvoudig en zonder gedoe.