De rating is een score die door kredietbeoordelaars wordt toegekend aan obligaties. Deze score vormt een oordeel over hoe zeker het is dat de uitgever van de obligatie het geld kan terugbetalen op de einddatum. De rating is daarmee een soort maatstaf voor risico.
Hoe werken obligatieratings?
Er zijn verschillende partijen die ratings geven aan obligaties. Deze noemen we kredietbeoordelaars. De ratings die worden gegeven aan obligaties variëren meestal van AAA tot D. Bij een rating van AAA (lees: triple A) is de kans op terugbetaling nagenoeg gegarandeerd.
Obligaties van landen als Nederland en Duitsland hebben doorgaans een AAA-rating.
Obligaties met een rating tussen de AAA en BBB noemen we kredietwaardig. Dat wil zeggen van goede kwaliteit. Obligaties met een rating van BB of lager noemen we high yield. Deze obligaties hebben een hoger risico.
Bij een rating van D spreken we van een faillissement. De kans dat de uitgever de lening kan terugbetalen wordt steeds onzekerder, naarmate de rating lager wordt.
Rendement en rating
Het verwachte rendement van een obligatie is gedeeltelijk gekoppeld aan de rating. Obligaties met een hoge rating zoals Nederlandse en Duitse staatsobligaties hebben een laag risico. Daarom is het verwachte rendement op deze obligaties ook laag.
Obligaties met een lage rating zoals high yield obligaties zijn risicovoller. De kans op terugbetaling is onzekerder en daarom is het verwachte rendement van high yield obligaties hoger. Overigens spelen ook nog andere factoren een rol in de hoogte van het verwachte rendement. De voornaamste is de looptijd van de obligatie.
Wat kun je als belegger met de rating?
Beleggers kunnen mede aan de hand van de rating bepalen hoe hoog het risico van de obligatie is. Dit geeft je als belegger inzicht in de kans dat je je inleg terugkrijgt aan het eind van de looptijd.
