Top-down beleggen is een strategie die veel gebruikt wordt bij het inrichten van een beleggingsportefeuille. In dit artikel leggen we uit hoe het precies werkt. Geen tijd om te lezen? Kijk dan onze video over op-down beleggen!
Betekenis top-down beleggen
Top-down beleggen is een veelgebruikte beleggingsstrategie. Een andere benaming voor top-down beleggen is macro beleggen. De belegger werkt letterlijk van boven naar beneden.
Beleggers die deze strategie gebruiken, beleggen aan de hand van grote ontwikkelingen. Denk aan het BBP van een land, ontwikkelingen in sectoren, etc. Het grote plaatje wordt bekeken voordat er een beslissing genomen wordt: eerst kijkt men hoe het met de economie gaat, dan wordt er aan de hand daarvan een sector uitgekozen en daarna een specifiek bedrijf.
Dat doet men omdat wanneer het goed gaat met de economie, er andere sectoren interessant zijn dan wanneer het slecht gaat met de economie.
Vroeger werd er veel gekeken naar hoe landen presteerden, maar door de globalisatie van de economie gebeurt dat nu eigenlijk niet meer: meestal beweegt de economie van verschillende gebieden ongeveer gelijk. Daardoor is top-down beleggen aan de hand van sectoren nu populairder.
Het tegenovergestelde van top-down beleggen is bottom-up beleggen.
Voor- en nadelen van top-down beleggen
Er heerst wat discussie rondom welke strategie beter is, maar bij top-down beleggen hebben veel beleggers ervaren dat het een nuttige manier is om uit te zoeken welke sector op dat moment gunstig is om in te beleggen.
Het belangrijkste nadeel van beleggen met de top-down strategie is dat zelfs wanneer alles van de strategie klopt, het nog steeds niet hoeft te betekenen dat het door jou gekozen aandeel winst oplevert.
Bottom-up beleggen
Zoals eerder genoemd is bottom-up beleggen het tegenovergestelde van top-down beleggen. Bij bottom-up beleggen wordt, in tegenstelling tot bij top-down beleggen, niet eerst rekening gehouden met macro-economische zaken. De belegger zoekt een bedrijf dat hem of haar interessant lijkt en kijkt hoe de toekomstverwachtingen van het bedrijf zijn. Ook zaken als historische resultaten, management, het ondernemingsmodel en de kwaliteit kunnen worden meegenomen in het besluit.
Anders dan bij top-down beleggen kijkt de belegger niet als eerste naar bijvoorbeeld welke sectoren het op dat moment goed doen in de economie. Dat gebeurt later pas.
Het idee achter beleggen met de bottom-up strategie is dat de belegger zo altijd de beste bedrijven binnen verschillende sectoren uitkiest.
